پشت پرده حملات اخیر طالبان به شهرهای افغانستان چیست؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ افغانستان که بیش از چند دهه است در آشوب سیاست های مداخلانه جویانه آمریکا در تب و تاب است و روی آرامش از مردم این کشور گرفته شده، یک بار دیگر شاهد بحرانی شده که نه تنها برای این کشور بلکه برای منطقه و برای ایران نیز می تواند پیامدهای منفی داشته باشد. راهبرد معاصر برای روشن شدن بیشتر آنچه امروز در افغانستان می گذرد با پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل منطقه گفت و گو کرده که نظرات این کارشناس در ادامه بحث بیان شده است.

پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل منطقه در گفت و گو با راهبرد معاصر در خصوص حملات طالبان به شهرها و ولایت های افغانستان گفت: اصولا طالبان تلاش می کند تا با توسل به زور و کشتار مردم بیگناه در افغانستان صاحب قدرت شود، موضوعی که در روزهای گذشته به اوج خود رسیده که این موضوع باز هم حکایت از برخی مسائل پشت پرده بین طالبان با برخی کشورها دارد.

وی درباره اینکه پایان وضعیت بحرانی افغانستان آیا زمان مشخصی خواهد داشت، گفت: در هر صورت چون دولت مرکزی قادر به کنترل و از بین بردن طالبان نیست نیروهای مردمی را به میدان مبارزه با طالبان فراخوانده است. در صورت به میدان آمدن نیروهای مردمی امکان وقوع جنگ داخلی در این کشور دور از ذهن نیست، ضمن اینکه نمی توان نتیجه خاصی را برای جنگ داخلی افغانستان از اکنون پیش بینی کرد، حتی در صورت تداوم این تنش ها ممکن است شاهد تجزیه ارضی افغانستان باشیم.

پیرمحمد ملازهی درخصوص چرایی اینکه طالبان در حین مذاکره برای صلح، مبارزه نظامی را دنبال می کند، گفت: به این دلیل که طالبان مبارزه غیر نظامی را برای رسیدن به اهداف خود مثمر ثمر نمی بیند. در حال حاضر نمی توان آینده و روال مشخصی برای پایان دادن به نزاع فعلی بین دولت افغانستان و طالبان عنوان کرد. ضمن اینکه همچنان فرمول ارائه شده توسط آقایان اشرف غنی و عبدالله مبنی بر تقسیم قدرت به نسبت شصت به چهل؛ شصت درصد طالبان و 40 درصد دولت کنونی محل ابهام است.

وی در این باره خاطر نشان کرد: طالبان می کوشد تا با حملات نظامی سهم بیشتری از قدرت در افغانستان را به خود اختصاص دهد، مثلا 80 درصد قدرت در این کشور را به دست بگیرد و 20 درصد سهم برای دولت افغانستان بگذارد! اما به طور قاطع نمی توان درباره روند تحولات افغانستان زمان خاصی را بیان کرد چرا که روند تحولات در افغانستان آنقدر سریع است که ممکن است تا عصر امروز شاهد تغییرات کلی در فضای سیاست داخلی افغانستان باشیم.

وی در خصوص تبعات جنگ داخلی افغانستان برای ایران گفت: به هر حال مرزهای وسیع با افغانستان پیامدها و بحران های مختلف امنیتی برای ما به دنبال خواهد داشت اگر روند بحران در افغانستان کنترل نشود، ضمن اینکه شیعیان افغانستان نیز انتظار همراهی و حمایت ایران برای مهاجرت به کشور ما را دارند، لذا بحران افغانستان مشکلات جدی برای ما ایجاد می کند، ضمن اینکه تحولات باید به شدت و با دقت دنبال شود.

پیرمحمد ملازهی درباره سیاست خروج نیروهای آمریکا از افغانستان در بحران ایجاد شده گفت: نباید تصور کنیم که آمریکا به صورت کامل از افغانستان خارج می شود، چرا که این موضوع با واقعیت ها همخوانی ندارد. آمریکا به حضور نظامی و مستقیم خود در افغانستان پایان داده چرا که حضور نظامی مستقیم برای این کشور هزینه زاست، لذا در نظر دارد با خروج سربازهای خود از افغانستان، در شکل دیگری در افغانستان حضور داشته باشد. دستگاه های امنیتی نیروهای غیر دولتی آمریکا در افغانستان فعال هستند، لذا دولت آمریکا جنگ در افغانستان را به بخش خصوصی واگذار کرده است، به این دلیل که خروج کامل آمریکا از افغانستان یعنی پذیرش شکست خود در این کشور و دو دستی دادن افغانستان به رقبای خود یعنی روسیه، ایران و چین.

وی در این باره تصریح کرد: قطعا آمریکا دست از سر افغانستان بر نمی دارد و مسائل  بسیار پیچیده تر از آن است که می بینیم. حتی تردیدهایی وجود دارد که پشت پرده معاملاتی بین روسیه و آمریکا در مسائل افغانستان صورت گرفته است. امریکایی ها درحال تغییر وضعیت در افغانستان هستند یعنی از وضعیت آشکار و حضور نظامی که امنیت نیروی انسانی آنها را به خطر می اندازد و هزینه مالی به دنبال دارد عبور کرده اند، اما از راه دور به صورت حضور نامحسوس مسائل افغانستان را زیر نظر دارند. صحبت هایی وجود دارد که چهار پایگاه نظامی در پاکستان توسط آمریکا برای همین مراقبت ها زده شود، ضمن اینکه  آمریکایی ها با کشورهای ازبکستان و قرقیزستان هم برای احداث پایگاه وارد بحث شده اند تا افغانستان را از راه دور کنترل کنند.

پیر محمد ملازهی در پایان تاکید کرد: به نظر می رسد آمریکا، عربستان و طالبان با هم معامله کرده اند و مترصد آن هستند تا طالبان را به قدرت برسانند، چرا که هیچ عقل سلیمی قبول نمی کند طالبان بدون هیچ پشتوانه ای اینگونه عمل کند، بنابراین به نظر می رسد بحث هایی پشت پرده مطرح است و توافقی که در دوحه بین ملا برادر و اقای خلیل زاد شد، چندان روشن نشد و به درستی منتشر نشد، لذا بحران امروز نتیجه ی توافقات پشت پرده است که در افغانستان عملیاتی شده است.